Muzikante Karen Willems: "Een zoektocht naar het juiste geluid voor de bewegingen. "
Muzikale touch met een knipoog
Waarom heb je voor Sculpture gekozen?
“Ik bevind me in een luxepositie, omdat ik voor veel fijne projecten gevraagd word, maar ik zeg enkel ‘ja’ op projecten die voor mij artistiek juist aanvoelen. In Sculpture spreekt het menselijke me heel erg aan. Ik ben een volksmens en dit project gaat echt over de mens. Er zit ook een frisheid in waardoor ik uit mijn comfortzone moet komen. Daarnaast mag ik mijn eigen ding doen. Ik heb jaren geoefend voor een eigen klank en geef de prioriteit aan projecten die daar ruimte aan geven. De eerste week van zo’n project is zalig. Je kan alles uitproberen, alles is mogelijk."
Waar zit voor jou de grootste uitdaging in deze productie?
“Er gaat veel tijd naar de beweging. De focus ligt op het dansgedeelte en ik heb minder tijd om onderzoek te voeren binnen de muziek. Daardoor ben ik geëvolueerd van muzikant naar meer performer. Uiteindelijk is dat ook wat de artiesten doen naar wie ik opkijk. Ze pakken iets vast en doen er iets mee. Het is niet dat ik zelf ga dansen, maar er zit toch een bepaalde performanceverwachting in dit project. Dat vind ik best uitdagend. In muzikale projecten sta je meestal met meerdere personen op een podium, terwijl ik nu alleen ben met mijn instrument. Ik kies ook voor gitaar en zang, terwijl ik beter ben in drummen. Maar het is een boeiende zoektocht naar het juiste geluid voor de bewegingen. Ik wil de Karen Willems-touch in deze voorstelling leggen, maar er zit toch ook ergens een knipoog.”
Met Sculpture ben ik geëvolueerd van muzikant naar meer performer. Uiteindelijk is dat ook wat de artiesten doen naar wie ik opkijk. Ze pakken iets vast en doen er iets mee.
Waar zit die touch?
"Ik ben al van kleinsaf gepassioneerd met muziek bezig. Maar ik was ook een speelvogel, graag buiten bezig met mijn handen. Dus studeerde ik tuinbouw. Op mijn 25ste kreeg ik een zwaar ongeval en besliste ik om voor mijn muziek te gaan. Conservatorium heb ik nooit gedaan, maar ik deed muziekacademie en volgde les bij drummers die ik goed vind. Ik heb niet te veel geluisterd naar anderen en ontwikkelde daardoor snel een eigen stijl. In de muziek vind ik de spielerei die nodig is om kind te blijven.”
Hoe is het voor jou om te werken met een danseres met een beperking?
“Dat vind ik heel gewoon. Ik werkte al samen met Invited van Ultima Vez, ook een heel gemengde groep. Met Véronique moet het trager gaan, meer op het gevoel. Dat is mooi. Ik zit in een fase in mijn leven dat het allemaal nogal hectisch is en ik ben het laatste jaar meer op zoek naar rust. Rust in mijn hoofd, rust in mijn agenda. In andere projecten blijf je doorgaan, terwijl ik met Sculpture tijd krijg om een stap achteruit te zetten. Als Véronique op is, dan stopt ze. Alhoewel ze ook langer doorgaat dan ze kan. Véronique zegt altijd ja, maar ze bedoelt soms neen. Ze wil niemand teleurstellen."
Wat hoop je dat het publiek ervaart?
“Ik hoop dat mensen onbevangen komen kijken en dat we hen achterlaten met iets nieuws of met een vraagteken. Dat we emoties kunnen losweken. Het is een trage voorstelling en daarin zit de kracht. Voor mij persoonlijk wil ik tonen dat ik meer ben dan een drummer.”
Sculpture is een co-productie met KAAP, Vooruit en les ballets C de la B, met de steun van de Vlaamse Overheid en Stad Gent.
Interview: Annelies Poppe
Foto's: Thomas Dhanens
Kom kijken naar Sculpture!
27 april 2019: Dag van de Dans
In de voormiddag in Oostende
In de namiddag in Gent
6 juli 2019: op Dansand in Oostende
Er zijn twee opvoeringen, in de voor- en namiddag
Bekijk alle praktische info over de voorstellingen en tickets
