Skip to main content

Top navigation

Choreograaf Quan Bui Ngoc: “Iedereen treedt uit zijn comfortzone in deze productie."

De zachte hand is niet besteed aan choreograaf Quan Bui Ngoc. In Sculpture zoekt hij de grenzen van danseres Véronique op. “We zijn het aan onszelf en het publiek verplicht om iets goeds te maken. Dus moet ik streng zijn.”

Streng maar rechtvaardig

Dag Quan. Het is al de tweede keer dat je samenwerkt met Véronique.
“In 2016 maakte ik samen met Véronique en Jens Bouttery een eerste versie van Sculpture. De bedoeling toen was te onderzoeken welke dansmogelijkheden een lichaam met beperkte bewegingsmogelijkheden heeft. Ik zag toen een groot verlangen bij Véronique, een droom om danser te worden. Ik vind dat ze het recht heeft om die droom proberen waar te maken. Véronique heeft het moeilijkste lichaam van de hele klas en ik was benieuwd wat ik met zo iemand kon bereiken.”

Hoe kijk je vandaag naar haar?
"Ze zet mij aan het denken over mezelf. In vergelijking met Véronique kan ik alles: een artistiek leven uitbouwen, mijn uitdagingen kiezen, doen wat ik wil… Voor Véronique ligt dat moeilijker. Langs de ene kan ben ik onder de indruk van de kracht die ze uitstraalt, anderzijds voel ik een soort pijn en medelijden. Maar ze geeft niet op, ook al heeft ze fysiek de grootste moeilijkheden om te bewegen. Ik zie bij haar een soort woede, een honger om dingen te doen.”

Hoe verloopt jullie samenwerking?
“Véronique functioneert op een andere manier dan wij. Ze heeft problemen met het geheugen; informatie komt op een andere manier binnen. De modale danser kan eenvoudige bewegingen heel snel uitvoeren, maar voor haar duurt het lang om die informatie te verwerken en om te zetten naar beweging. Ik daag haar uit om ook op scène tonen dat er een disconnectie is tussen denken en handelen. Ik probeer mijn 25 jaar ervaring over te brengen aan een danser met heel weinig ervaring, maar we zijn het aan onszelf verplicht om iets goeds te maken. We hebben ons geëngageerd om samen dit project te doen. Je moet aan je publiek denken. Die extra druk is moeilijk voor Véronique, maar ik moet streng zijn om haar vooruit te helpen. Ik moet eerlijk en open zijn: Waar zitten we in het proces? Wat voel ik? Hoe schat ik de zaken in?”

Ik wil nieuwe limieten bereiken met Véronique, proberen om haar verder te duwen en uit te dagen. Dat zoeken naar waar de grenzen zitten, is het moeilijkste aan het project.

Waarom vind je het belangrijk om streng te zijn?
“Omdat ik nieuwe limieten wil bereiken met Véronique, proberen om haar verder te duwen en uit te dagen. Dat zoeken waar de grenzen zitten, is het moeilijkste aan het project. Hoe ver kan Véronique gaan met haar lichaam? Niemand weet het. Zij ook niet. Het moeilijke is dat Véronique alleen maar kan incasseren. Ze heeft het moeilijk om te uiten wat ze echt denkt of voelt. Dat maakt haar emotioneel. Maar ik moet hard zijn. Mensen onderschatten Véronique en geven haar de gemakkelijkste opdrachten om haar te helpen. Ik wil mensen niet het idee geven dat ze haar moeten helpen. Ze moeten haar zien zoals ze is. Ze moeten zien welke inspanningen ze moet leveren, tot aan de grens.”

Wat wil je het publiek nog meegeven?
“Twee jaar geleden, op het einde van Sculpture, was het publiek onder de indruk. Sommigen hadden zich op voorhand een idee gevormd van hoe het ging zijn en dachten te weten waartoe Véronique in staat zou zijn. Maar ze verraste hen door drie kwartier lang alleen op scène te staan. Dit is een echte performance, die gaat over fragmenten uit het leven. Ik wil geen speciale boodschap meegeven. Ik wil mensen inspireren. Daarom nodigde ik Karen Willems uit om mee te werken. Zij en Véronique zijn heel verschillend. Het is boeiend hoe we alle drie buiten onze comfortzone treden. Voor Véronique gaat het over een krachtige danser zijn. Voor Karen over een performer zijn naast de muzikant die ze is. Voor mij draait het om werken met Véronique. Ik heb al veel performances gemaakt, waardoor de mensen altijd maar hogere verwachtingen stellen. Dus heb ik mijn verwachtingen voor dit project niet bijgesteld. We zijn op zoek gegaan naar hoe we ons aan elkaar kunnen aanpassen, zonder de ambitie te verliezen.”

Sculpture is een co-productie met KAAPVooruit en les ballets C de la B, met de steun van de Vlaamse Overheid en Stad Gent.

Interview: Annelies Poppe

Kom kijken naar Sculpture!

27 april 2019: Dag van de Dans
In de voormiddag in Oostende
In de namiddag in Gent

6 juli 2019: op Dansand in Oostende
Er zijn twee opvoeringen, in de voor- en namiddag

Bekijk alle praktische info over de voorstellingen en tickets

  • portret van quan bui ngoc