Residenties
Wat zijn residenties?
Met de residenties wil Platform-K mogelijkheden bieden aan dansers van Platform-K om hun eigen artistieke eigenheid en performance competenties te ontwikkelen: intensieve repetitie, timing, spacing, connectie maken met het publiek...
- Daarnaast bieden residenties makers een ruimte voor experiment met onze dansers. Veel makers zijn geïnteresseerd in het werken met onze dansers, maar kunnen vooraf niet inschatten wat de mogelijkheden en moeilijkheden van dit werk zijn. De residenties scheppen de tijd voor zowel choreograaf als danser om zonder prestatiedruk een artistiek uitdagend onderzoek te voeren. Op zoek naar welke mogelijkheden dans als discipline in zich draagt.
- Jaarlijks biedt Platform-K twee residenties met logistieke ondersteuning van CC De Grote Post en CAMPO . Met de steun van Stad Gent, Provincie Oost-Vlaanderen en de Vlaamse Overheid.
Residentie Lisa Vereertbrugghen met Kobe Wyffels en Elias Bekaert

Platform K dansers Kobe en Elias doken een maand lang de studio van CAMPO in met choreografe Lisa Vereertbrugghen, om hun gedeelde passie voor techno, jumpstyle en gabbermuziek verder te verkennen. Ze sloten de residentie af met een intiem toonmoment. Enkele reflecties:
Lisa (choreograaf):
“Inge [artistiek coördinator] had me een tijd geleden benaderd, nadat ze een voorstelling van mij rond hardcore techno had gezien. Ze merkte Kobe’s liefde voor jumpen op en vroeg of ik met hem wilde samenwerken. Het leek me een fijne insteek om vanuit die gemeenschappelijke fascinatie te vertrekken. Later bleek dat ook Elias die passie deelde en zo zijn we met ons drieën aan de slag gegaan. De residentie zelf was een zoektocht, omdat ik meestal vrij technisch werk, maar ook merkte dat ik mijn materiaal hier en daar moest aanpassen. Het was vooral veel proberen en zien wat werkte. Hoewel ik vaak vanuit bepaalde ‘pasjes’ vertrek, komt de invulling van mijn werk altijd grotendeels van de dansers zelf. Dat was hier niet anders: hun karakter en stijl bepalen veel. Ik was echt onder de indruk van hoe hard ze zich gaven als ze zich veilig voelden in een opdracht. Dat raakte me enorm. Voor mijn vorige voorstelling werkte ik met professionele dansers die heel erg moesten zoeken hoe ze zich in de jumpstyle konden verliezen, terwijl Kobe en Elias dat meteen konden. Dat was bijzonder om te zien. Hun wisselwerking was inspirerend en heeft me veel zin gegeven om meer met de vorm van het duet aan de slag te gaan, en daarin naar eenzelfde soort chemie te zoeken.”
Kobe (Platform K danser):
“Ik luister thuis veel naar mijn jump-cd’s. In het begin van de voorstelling praten Elias en ik daar ook over. Als je die muziek hoort, maak je meteen bewegingen. Als het sneller of trager is, maak je andere bewegingen. Het was heel leuk om samen met Elias te dansen. We hebben goed ons best gedaan en samen naar bewegingen gezocht. Ik vond het meestal makkelijk, maar soms wat moeilijker. Lisa heeft mij veel geholpen bij de beweging van het ‘duwen’, om mijn armen lang en groot te maken. Mijn mama en papa zijn komen kijken naar het toonmoment, samen met mijn nicht. Het was leuk om te tonen wat we hebben geleerd. Ik ga Lisa erg missen.”
Elias (Platform K danser):
“Gabber en jumpstyle is echt mijn muziek. Ik was eigenlijk ook de dj van de residentie en koos veel jump en hiphop om op te dansen. Het was superleuk om samen met Kobe te kunnen dansen. Ik vond het leuk om beter te leren jumpen en ik heb veel nieuwe bewegingen geleerd van Lisa. Het toonmoment was superleuk. Mijn mama, papa en zussen waren daar en we hebben getoond wat we hebben gemaakt. Ik ga de residentie echt wel missen.”
Frauke (coach Platform K):
“Tijdens de residentie werkten we met Elias aan het verbreden en verrijken van zijn bewegingstaal en het durven opzoeken van het onbekende. Kobe had al een groter vocabulaire en bij hem lag de focus op afbakening en structuur in zijn bewegingen, zodat hij zijn energie beter kon doseren. Hij is een geboren improvisator en kan daarin blijven gaan, maar het was belangrijk dat hij ook een bepaalde controle kreeg over zijn bewegen.
We zagen bij allebei de dansers echt een evolutie tijdens de residentie. Doordat we zo intensief konden werken, zetten ze allebei grote stappen. Ze hadden heel andere uitdagingen, maar beiden hebben een mooi traject afgelegd. De dynamiek tussen hen verraste ons: ze ondersteunden elkaar enorm.
Een residentie is vaak de tussenstap tussen training en podium, waarin we in een veilige omgeving onderzoeken of de dansers klaar zijn voor creaties en een groter publiek. Kobe is het natuurlijk al meer gewoon om in een dergelijk project te duiken, maar Elias heeft echt verrast in het toonmoment en liet zien dat hij ook echt een performer is en de nodige focus aan de dag kan leggen. In het begin van de residentie was die focus nog een uitdaging, maar gaandeweg begon hij plezier te krijgen in herhaling en training. Dat heeft zijn volharding enorm versterkt.”
Residentie Hannah Bekemans en Zoë Demoustier (2023)

Platform-K danser Hannah Bekemans en choreografe Zoë Demoustier gingen samen een maand lang op residentie, verdeeld over vier verschillende locaties: De Grote Post in Oostende, VIERNULVIER en Campo in Gent, en P.A.R.T.S. in Brussel. Geïnspireerd door iconische danstukken uit de jaren '80 van Vlaamse choreografen zoals Anne Teresa De Keersmaeker, Alain Platel en Wim Vandekeybus, bekeken ze opnames van invloedrijke stukken zoals 'Rosas danst Rosas' en creëerden ze hun eigen interpretaties. Hannah liet haar fantasie de vrije loop en samen met Zoë bracht ze een nieuwe uitvoering die bruggen sloeg tussen verleden en toekomst. De residentie werd afgesloten met een toonmoment op hun laatste stop, dansschool P.A.R.T.S. in Brussel.
Lees meer
Residentie Juki Rosiers en Quan Bui Ngoc (2023)

Tijdens de maand oktober bezette Platform-K studio 1 in Campo Victoria. Juki Rosiers ging er op residentie, samen met choreograaf Quan Bui Ngoc. Na Juki’s eerdere residentie onder leiding van Bérengère Bodin was dit voor Juki een nieuwe zoektocht in haar traject als (solo)danser. Eind oktober was het tijd voor een intern toonmoment, en kort daarvoor gingen we nog even samen in gesprek.
Lees meer
Night Butterfly (2018)

In oktober 2018 deden choreografe Bérengère Bodin (les ballets C de la B) en Platform-K danseres Juki Rosiers een residentie in CAMPO Victoria. Insteek van hun inhoudelijk onderzoek vormde de droomwereld van Juki, het kijken en bekeken worden, het verdwijnen en verschijnen. Night Butterfly is een artistiek onderzoek als ode aan de droom, aan de fantasie. Het is een solo waaruit hoop, vrijheid, sprankelende zottigheid en de ambitie om ons met onze innerlijke lichtheid te verzoenen, spreekt.
Het resultaat van hun maand residentie werd in november 2018 gepresenteerd op Gent Bougement, een driedaags event dat Gents danstalent samenbrengt in voorstellingen, workshops en toonmomenten.
Lees meer
Residentie Ivan Fatjo & Fernando Amado (2018)

Platform-K danser Fernando Amado en choreograaf Ivan Fatjo werkten een maand lang intensief samen in Oostende (CC De Grote Post), Fernando’s thuisstad, en Gent (Vooruit Kunstencentrum). Het proces was een interactie van verschillende lichamen en verbeeldingswerelden. Beide dansers leerden via een sensitieve manier van werken luisteren naar mekaar. Ivan daagde Fernando's zachte bewegingstaal uit door sterk fysieke opdrachten: gewicht geven en nemen, weerstand bieden en confrontatie aan gaan.
Fernando en Ivan toonden het resultaat van hun werkproces in juni 2018 in CC De Grote Post. Dit filmpje geeft je een impressie.
Lees meer
In her eyes (2017)

In her eyes, onze residentie i.s.m. CC De Grote Post, was het resultaat van het artistiek onderzoek van Hendrik Lebon (les ballets C de la B) en Sarah Snoeij (Platform-K). In deze samenwerking lag de focus op “hoe leer ik orde in de chaos zien?”. Sarah Snoeij stond centraal als performer, maker en docent. De orde die voor ons vanzelfsprekend is, is dit voor Sarah niet. Sarah’s reflex bij drukte en lawaai is weglopen, zich afsluiten. In deze residentie onderzochten we hoe ze kan doorzetten en haar grenzen leren aangeven, via dans en beweging.
Hierbinnen stond het ontwikkelen van Sarah’s bewegingskwaliteit voorop, geïnspireerd op dagdagelijkse bewegingen. Sarah zorgde zelf voor inhoudelijke input in dialoog met Hendrik. Hendrik stimuleerde Sarah om zich bewust te worden van haar persoonlijke grenzen en mechanismen die beperkend werken en door deze te verleggen de eigen mogelijkheden te vergroten. Met als doel gaandeweg niet enkel haar lichaamsbewustzijn te verdiepen, maar ook nieuwe artistieke wegen voor zichzelf in te slaan.
Het resultaat van deze residentie was de solo “In her eyes”. Sarah toonde deze in de Grote Post in juni 2017. Van oktober t.e.m. november 2017 begeleidde ze samen met Hendrik Lebon een danstheaterreeks voor jongeren van de Kopergietery. Hierin bracht ze haar skills als co-dansdocent in praktijk.
Sculpture (2016)

Sculpture was de eerste residentie van Platform-K i.s.m. CAMPO en een artistiek onderzoek naar de authenticiteit van het lichaam. Het lichaam in relatie tot verwachtingen, de realiteit, de norm. Welke identiteit heeft het lichaam? Welke invloed heeft die op het leven? Meer dan een ‘verwrongen’ lichaam, is Veronique een andere persoon. Haar kijk op de wereld wordt bepaald door de dominante rol van haar lichaam in haar leven. Schoonheid ontstaat wanneer je verwonderd kan worden door het anders zijn dat misschien toch niet zo verschillend is.
Véronique Mees, danseres bij Platform-K, werkte in oktober 2017 samen met dansmaker Quan Bui Gnoc (les ballets C de la B) en drummer Jens Bouttery (WUNDERBAUM, Jens Maurits Orchestra). Tijdens het hedendaags dansfestival Gent Bougement toonden ze hun creatie in CAMPO Victoria
“Bij Quan heb ik geleerd dat spasmen deel zijn van mijn persoon, maar dat ik die ook kan controleren. Het is makkelijker geworden, maar het blijft moeilijk. Ik ben tot nog toe max. 20 minuten op een podium geweest. Nu is het 50 minuten. Dat is een uitdaging. Vooral om de baas te blijven over mijn lichaam.” – Véronique Mees, danseres Platform-K
“In eerste instantie wil je hen brengen naar jouw wereld maar dan geraak je geïnspireerd, misschien wel gefascineerd door hun wereld en je wil eigenlijk zo veel mogelijk in die van hen vertoeven; wetende dat je er maar een glimp van kan opvangen.” – Quan Bui Gnoc, maker en danser bij les ballets C de la B.